Przejdź do głównej zawartości

Na ryby

Moje dzieci ostatnio dostały plastikową wędkę i rybki z magnesami w buźkach, które po złowieniu świecą.
Wszystko super tylko ryby złowić się nie da, mi się nawet to nie udało mimo wielkich starań, a co mówić dwu- czy trzy- latek. 
Wędka po pierwszym dniu się złamała i tyle było z zabawy.
Postanowiłam więc sama uszyć taką zabawkę dzieciom. 
Wędki i rybki wypchane są watoliną, do "żyłki" wszyłam mocny magnes, a rybki w mordkach mają podkładki do śrubek.
Hania i Stasio chodzą teraz na ryby i łowią, jak to Hania mówi "niezłą sztukę" :)




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zaproszenia na niebiesko

Witam Niedawno chwaliłam się zaproszeniami Hani na chrzest. Tym razem są podobne w niebieskościach dla chłopczyka, małego Maksymiliana. Rodzice Maksia gdy zobaczyli zaproszenia Hani, poprosili mnie, żebym zrobiła im takie same w końcu na katą samą uroczystość. Zgodziłam się bez wahania.  Praca przy nich to sama przyjemność :)
1 komentarz
Czytaj więcej

Kotka Blanka

Blanka powstała we współpracy z moją siostrzenicą Natalką. Natalka wybierała kolorystykę i napełniała brzuszek tego sympatycznego kociaka watoliną :)  W trakcie szycia uczyłyśmy się wierszyka o Hipopotamie, który zakochał się w żabie. Tutaj wierszyk, baaardzo sympatyczny :) mam nadzieję że dobrze zapamiętałam :) Hipopotam  Zachwycony jej powabem Hipopotam błagał żabę: "Zostań żoną moją, co tam, Jestem wprawdzie hipopotam, Kilogramów ważę z tysiąc, Ale za to mógłbym przysiąc, Że wzór męża znajdziesz we mnie I że ze mną żyć przyjemnie. Czuję w sobie wielki zapał, Będę ci motylki łapał I na grzbiecie, jak w karecie, Będę woził cię po świecie, A gdy jazda już cię znuży, Wrócisz znowu do kałuży. Krótko mówiąc - twoją wolę Zawsze chętnie zadowolę, Każdy rozkaz spełnię ściśle. Co ty na to?" "Właśnie myślę... Dobre chęci twoje cenię, A więc - owszem. Mam życzenie..." "Jakie, powiedz? Powiedz szybko, Moja żabko, moja rybk
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Anielica Lukrecja

Początek tygodnia, za oknem cieplutko i miło, a przed oknem stukanie maszyny, tym razem kolejna Anielica. W błękitnej sukni z różowymi dodatkami :). Nie będę się rozpisywać bo wszystko widać na zdjęciach. Przygotowanie do porodu trwają. Torbę do szpitala już spakowałam, bo brzuch od dwóch dni mnie pobolewa i tak troszkę się martwię bo to ciut przy wcześnie.
Prześlij komentarz
Czytaj więcej